Wiele z nas nie lubi jeść warzyw,a są tak cenne.Nie tylko dostarczają nam cennych minerałów i witamin ale również błonnik który w diecie jest jak najbardziej wskazany.
Ja właśnie ze względów zdrowotnych przeszłam na
dietę warzywną i owocową.
I jestem zadowolona z pierwszych rezultatów.

Ostrożnie z gotowaniem
Zawartość witamin i minerałów zależy od procesu przetworzenia warzyw. Najzdrowsze są oczywiście warzywa spożywane na surowo, jednak osoby chore oraz dzieci nie zawsze chcą i mogą spożywać je w tej postaci. Wysoka temperatura, zbytnie rozdrobnienie produktów lub ich gotowanie w dużej ilości wody sprawiają, że warzywa tracą swoje cenne właściwości. Jak przygotować obiad, aby strata wartości odżywczych była jak najmniejsza? Mycie. Warzywa liściaste płuczemy delikatnie uważając, aby nie pognieść i nie połamać liści. Warzywa korzeniowe szorujemy szczoteczką, aby usunąć resztki ziemi w tym nawozów. Pamiętając o tym, że moczenie warzyw powoduje utratę witamin i związków mineralnych, płuczmy je szybko w bieżącej wodzie.
Obieranie. Najwięcej witamin znajduje się pod skórką - starajmy się więc obierać warzywa jak najcieniej. I to przyrządami nierdzewnymi, bowiem żelazo niszczy wiele witamin. Gotowanie. Obrane warzywa od razu wrzucajmy do niewielkiej ilości gorącej wody i gotujmy krótko, aż do uzyskania odpowiedniej miękkości. Wszystkie warzywa gotujemy pod przykryciem. Wyjątek stanowią warzywa kapustne, które w początkowym okresie (przez kilka minut) gotujemy w otwartym garnku.
UWAGA: - Stratę witamin ogranicza gotowanie warzyw w całości, które rozdrabniamy dopiero po zdjęciu z ognia - mówi Paweł Szarak, specjalista ds.jakości Fritar. - Podobnie postępujemy z sałatkami - kroimy/rozdrabniamy je tuż przed podaniem, polewając tłuszczem który zapobiega utlenianiu się witamin.

A może mrożone?
Do właściwości odżywczych warzyw nie trzeba nikogo przekonywać. - W sytuacji, kiedy nie mamy czasu na przygotowanie wartościowego posiłku, warto skorzystać z gotowych mrożonek, które dzięki odpowiednim procesom technologicznym są równie cennym źródłem witamin i minerałów - mówi Paweł Szarek pełnomocnik ds. jakości Fritar. - Zbierane "w sezonie” a następnie mrożone warzywa charakteryzują się wysokimi walorami odżywczymi, których nie tracą nawet w warunkach chłodniczych. I w przeciwieństwie do wiosennych nowalijek nie zawierają szkodliwych chemikaliów.

Pomidory - źródło witamin i minerałów
Pomidory mają mnóstwo witaminy C. Duży owoc (ok. 180 g) pokrywa dzienne zapotrzebowanie na witaminę C w 60 proc. Zawiera też sporo witaminy E (25 proc. dziennego zapotrzebowania) oraz beta-karotenu - silnych antyoksydantów, czyli bezcennych dla naszego zdrowia substancji neutralizujących szkodliwe wolne rodniki. W pomidorach obecne są witaminy z grupy B (działają korzystnie na układ nerwowy), w tym witamina PP (wpływa na metabolizm cukru i cholesterolu we krwi), a także witamina K (ma właściwości przeciwkrzepliwe). Pomidory to też bogactwo pierwiastków mineralnych. Jednym z najważniejszych jest potas, który dzięki swojemu działaniu moczopędnemu obniża ciśnienie krwi. Pomidory dostarczają również wapnia, magnezu, żelaza. Znajdziesz w nich też takie rzadko spotykane w produktach spożywczych mikroelementy jak mangan, miedź czy kobalt.

Cenny składnik pomidorów - antynowotworowy likopen
Likopen to naturalny barwnik, dzięki któremu pomidory mają intensywnie czerwony kolor. Ale spore jego ilości znajdują się również w żółtych odmianach tych warzyw. Likopen to najsilniejszy antyutleniacz z całej grupy karotenoidów - związków, do których należy również wspomniany wcześniej beta-karoten. Niestety, nasz organizm nie wytwarza sam likopenu, trzeba go więc dostarczać z zewnątrz. Na przykład jedząc codziennie pomidory, które są najlepszym źródłem tej substancji. Dieta bogata w likopen zapobiega zawałom serca i rozwojowi miażdżycy. Istnieją doniesienia, że zmniejsza ryzyko raka szyjki macicy. Dowiedziono również, że pomidory hamują proces zwyrodnienia plamki żółtej, które jest jedną z przyczyn utraty wzroku po 65. roku życia. Badania wykazują jednak, że likopen najskuteczniej przeciwdziała nowotworowi prostaty. Panowie regularnie jedzący pomidory są o 34 proc. mniej narażeni na rozwój tej choroby. Ale żeby likopen mógł skutecznie pełnić funkcję ochronną, musimy dostarczać go organizmowi w odpowiednich ilościach. Codziennie powinniśmy zjeść jednego pomidora lub talerz zupy pomidorowej. W ten sam sposób podziałają również dwie łyżki keczupu albo szklanka soku.

Pomidory dla figury i urody
Z pomidorami powinny się zaprzyjaźnić przede wszystkim panie, które chcą się odchudzić. Pomidory aż w 93 proc. składają się z wody, nie są więc bardzo kaloryczne. W 100 g znajduje się ok. 15 kcal. Dodatkowo zawierają błonnik, który na długi czas zapewnia uczucie sytości. Moczopędny potas znacznie ułatwia natomiast pozbywanie się nadmiaru wody z organizmu. Ale dzięki pomidorom możemy być nie tylko szczupli - bardzo korzystnie wpływają one również na stan naszej skóry. Witamina C zwiększa stopień jej dotlenienia oraz wzmacnia drobne naczynia krwionośne. Zapobiega też nadmiernej łamliwości włosów i ich wypadaniu. Witamina E chroni przed powstawaniem zmarszczek i przedwczesnym starzeniem się. Korzystnie na urodę wpływa nie tylko dieta pomidorowa. Warto wiedzieć, że smarowanie twarzy czy rąk sokiem z pomidorów rozjaśnia przebarwienia oraz łagodzi zmiany trądzikowe. Ale zanim przeprowadzisz kurację, sprawdź wcześniej, jak zareaguje twoja skóra. Odrobiną soku posmaruj wewnętrzną stronę przedramienia. Jeśli w ciągu godziny nie pojawi się zaczerwienienie, możesz używać pomidorów również jako kosmetyku.

Przeciwwskazania
Pomidory, bezsprzecznie, są zdrowe, aczkolwiek w niektórzy nie powinni ich spożywać. Kto nie powinien jeść pomidorów?
osoby cierpiące na reumatoidalne zapalenie stawów,
chorzy na dnę moczanową,
osoby cierpiące na zgagę,
alergicy,
karmiące mamy (pomidory mogą wywołać u dziecka reakcję alergiczną).

O tym, że warzywa są zdrowe wiedzą nawet dzieci. Czy wiesz, jakie właściwości ma seler naciowy i bulwiasty? To, traktowane po macoszemu, warzywo w rzeczywistości jest bombą odżywczą. Seler jest źródłem witaminy A, witaminy E, witaminy C, witamin z grupy B. Poza tym, w selerze znajdują się: fosfor, wapń, potas, cynk, magnez i żelazo. Seler jest małokaloryczny, ma działanie uspokajające, oczyszcza organizm z toksyn, działa przeciwzapalnie, moczopędnie i przeciwbólowo.

Składniki odżywcze selera
W selerze ukrytych jest aż 86 składników odżywczych. Niezależnie od odmiany selera, w każdym znajdują się: witamina A, witamina E oraz witamina C. W selerze naciowym witaminy C jest więcej niż w bulwiastym. Seler jest też bogaty w witaminy z grupy B (w tym w kwas foliowy i witaminę PP). Czy wiesz, że w selerze jest dwukrotnie więcej witaminy C niż w owocach cytrusowych? Pierwiastki ukryte w selerze to fosfor, wapń, potas, cynk, magnez i żelazo (w niewielkim stopniu).
Oprócz powyższych, w selerze znajdują się duże ilości flawonoidów i furanokumaryn. Flawonoidy to związki roślinne o właściwościach przeciwzapalnych oraz antyoksydacyjnych. Poza tym, flawonoidy wzmacniają naczynia krwionośne, działają rozkurczająco oraz moczopędnie. Czym są furanokumaryny? To również związki roślinne wykazujące działanie moczopędne i rozkurczające.

Wpływ selera na zdrowie
Seler jest polecany osobom przebywającym na diecie odchudzającej. Warzywo to korzystnie wpływa na metabolizm, a przy tym ma bardzo mało kalorii – 10 g selera to około 7 kcal, seler naciowy ma jeszcze mniej kalorii. Obie zalety powinny docenić i wykorzystać osoby odchudzające się. Pobudzona przemiana materii szybciej usuwa z organizmu produkty uboczne, takie jak kwas moczowy. Seler jako bomba odżywcza powinien gościć na stole codziennie. Seler to dobry sposób na stres. Warzywo zwiększa odporność organizmu na sytuacje stresowe, które spotykają cię na co dzień. Substancje odżywcze znajdujące się w selerze działają antydepresyjnie oraz uspokajająco.
Dieta bogata w seler oczyszcza organizm z toksyn. Seler wykazuje właściwości przeciwzapalne. Dlatego też jest skutecznym sposobem na bolące gardło lub łzawiące oczy. Seler polecany jest również dla osób z kamicą nerkową lub cierpiących na zaburzenie nerek, gdyż ma on właściwości moczopędne. Wystarczy wycisnąć sok z selera i regularnie go pić, by dolegliwości się zmniejszyły. Wywar z gotowanego selera działa przeciwbólowo – minimalizuje bóle artretyczne oraz ból stawów.
Seler wpływa korzystnie na układ pokarmowy, gdyż pomaga trawić tłuszcze. Dzięki selerowi zostają usunięte zaparcia. Jeżeli więc męczysz się z częstymi zaparciami, powinnaś sięgnąć po seler. Ponieważ seler jest bogaty w witaminę C, witaminę A oraz witaminę E, wzmacnia on układ odpornościowy i zmniejsza ryzyko złapania infekcji. Powyższe witaminy zabijają wolne rodniki, które zwiększają ryzyko zachorowania na nowotwory. Wolne rodniki odpowiadają również za szybsze starzenie się skóry. W związku z tym seler traktowany jest jako warzywo młodości.
Należy wspomnieć o tym, że seler może wywoływać alergię. Jeżeli więc po spożyciu selera zauważysz u siebie objawy alergii, być może powinnaś go odstawić.